dürlü

dürlü
is.
1. Cür, növ. Maşının keçdiyi yerlərdə, onun arxasınca, uçurulan evlərin yerində yeni binalar, başqa dürlü küçələr, meydançalar tikilir. S. H.. <Bəhram:> Yox, mənim ürəyimdə başqa dürlü hisslər oyanır və get-gedə qüvvətlənir. C. C.. Bir dürlü (inkar feillərlə işlənir) – bir növ, bir qədər, heç də, heç cür. Buna bir dürlü yaxışmaz, belə, saqqal deyəməm; İki yüz rəngə çalır; sürx, qara, al deyəməm. Ə. N.. Xalidə bir saat əvvəl yuxudan oyanmışdı. Ağlamaqdan həlak olurdu. Şərifə bir dürlü onu sakit edə bilməyirdi. S. H.. Sazını torbadan çıxardanda belə, gözünü şairdən çəkmir, maraqla onu dinləmək istəyən bu adamı bir dürlü anlaya bilmirdi. M. Hüs.. Min dürlü – çox müxtəlif, min cür, çoxlu. Qoy qonşular alsın hələ min dürlü fəvaid. M. Ə. S.. Min dürlü fayidə yetirərdin cəmaətə. A. S.. Heç bir dürlü – qətiyyən, əsla, heç cür. Hər dürlü – hər cür, müxtəlif. Ey milləti cəhalətə vadar edən axund; Hər dürlü fəqrü iczə giriftar edən axund. Ə. Q.. Əyilməm bir daha . . bir həvəs məni; Hər dürlü matəmdən, qəmdən uçurdu; Xəstə xatirimdə bir həyat qurdu. S. V..
2. Cürbəcür, çoxlu, növbənöv. . . Baxmazlar sənin sinəndə dürlü gühərin var. M. Ə. S.. Yaxşılığa yaxşı cəzalar olar; Pisliyə həm dürlü cəzalar olar. A. S..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • dürlü-dürlü — sif. Cürbəcür, növbənöv, hər cür, hər növ, müxtəlif. Dürlü dürlü yeməklər. – Cəmalından sənin hər gecə, ey şah; Düşər yüz min ziyalar dürlü dürlü. X.. Fələk saldı dürlü dürlü odlara; Şanşan olmuş, parələnmiş könlümü. M. V. V …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bir — say. 1. 1 rəqəmi ilə işarə olunan sayın adı, miqdar saylarının ilk vahidi. Üçdən bir çıxmaq. Beşin üstünə bir gəlmək. // Miqdarca tək. Bir cilddən ibarət kitab. 2. Zərf mənasında. Bir yerdə, birgə, birlikdə. Çörəyi bir yedik. 3. Sif. mənasında.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • cürbəcür — sif. Müxtəlif. Cürbəcür kitablar almaq. Cürbəcür tamaşalara baxmaq. Cürbəcür şəhərlər gəzmək. – Məmmədbağırın başına cürbəcür planlar gəlirdi. S. H.. Cürbəcür bioloqlar cinsiyyət və irsiyyət haqqında cild cild elmi əsərlər yazmışlar. M. Rz.. //… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • min — say. 1. Doqquz yüz doxsan doqquzdan sonra gələn ədəd, say – 1000. Min manat. Min nəfər. // Başqa saylarla birlikdə. Beş min kilo. İki min altı yüz adam. – Min doqquz yüz səkkizinci ilin ilk günləri çox soyuq keçirdi. M. Hüs.. 2. Çoxlu, külli… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • müxtəlif — sif. <ər.> Bir cür olmayan, cürbəcür, növbənöv, növ növ, dürlü dürlü. Müxtəlif rənglər. Müxtəlif şeylər. – Müxtəlif səslər bir birinə qarışır. S. R.. // Başqabaşqa, ayrı ayrı, bir birinə uymayan, bir biri ilə düz gəlməyən. Müxtəlif… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şan-şan — sif. Şanlar şəklində, göz göz, deşik deşik. . . Sinənin içində olan ağ ciyər şan şandır. H. Z.. Şan şan etmək (eləmək) – deşik deşik etmək. Güllə sinəsini şan şan elədi. – Hamı adamların gözünün qabağında Nəbigil Məcid bəyi güllələyib şanşan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • taqım — is. köhn. 1. Bax vzvod. Uzunboylu, sarıbənizli, alagözlü taqım komandiri taqımı fişənglə təchiz edirdi. H. N.. Hacıyev taqım komandiri idi. Neçə aydı ki, taqımı ilə məşğul olur, onu öyrədir, döyüşə hazırlayır. Ə. Ə.. 2. Bax komplekt. Xəlilin… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əməl — 1. is. <ər.> İş, feil. Onun sözü ilə əməli düz gəlmir. – <Cənnətəli ağa:> Onu bura çağır görüm, bu nə əməldir, mənim başıma gətirir. N. V.. 2. İcra, yerinə yetirmə. Əməl etmək (eləmək) – yerinə yetirmək, icra etmək, riayət etmək.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • oyux — I (Çənbərək, Gədəbəy, Gəncə, Kürdəmir, Mingəçevir, Şəki) bax ovux. – Oyux yeri ayırmaxdan yanadı (Gəncə); – Qo:ruğa oyux qoymışam (Şəki) II (Cəbrayıl, Zəngibasar, Kürdəmir, Mingəçevir, Şəki) taxılı, bostanı, meyvəni və s. quşlardan və ya hər… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • ab — is. <fars.> klas. 1. Su. Abi bəqa – bax abi həyat. Abi heyvan(i) – bax abihəyat. Əzib ləli qatıb abi heyvana; Qənd ilə yoğurub dil dodaq çəkib. Q. Z.. Abihəyat – həyat suyu, dirilik suyu (əfsanələrə görə, guya zülmətdə bir çeşmənin suyu… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”